Nieuws

Omdat ik altijd al een voorstander ben geweest van het motto "geen woorden, maar daden", zal ik over mijn afscheid niet al te lang uitweiden.

Ik heb erg tegen dit moment opgezien en ik heb er tegelijkertijd ontzettend naar uitgekeken. Opgezien, omdat ik de debatten en de medezeggenschap over deze prachtige groen blauwe gemeente ga missen. Opgelucht, omdat ik nu kan gaan werken aan mijn toekomst naast de politiek en - hopelijk - weer eens een vrij weekend heb, in plaats van een weekend waarin ik allerlei politieke documenten tot mezelf moet nemen.

Ik herinner mezelf mijn eerste optreden in de oude raadszaal nog goed: met knikkende knieën sprak ik de belofte uit, amper wetende waar ik precies aan begon en mezelf totaal niet thuisvoelend in de politieke arena vanwege mijn onervarenheid. Nu, zes jaar later, zijn die knikkende knieën verdwenen, weet ik wat het is om politiek te bedrijven en voel ik me zowaar thuis in deze arena.

Ik heb vele van jullie de afgelopen jaren vaker gezien dan mijn familie en vrienden. En ik dank jullie voor alle momenten die ik samen met jullie heb beleefd. Ik heb met jullie positieve en enthousiaste momenten meegemaakt, maar ook nare en bedroevende tijden. Achter dit spreekgestoelte heb ik diverse emoties getoond. Vaak was ik blij en verheugd, soms ook ontzettend kwaad, verdrietig en teleurgesteld. Maar jullie én die momenten, hebben mij mede gemaakt tot de persoon die ik nu ben.

Deze afscheidsspeech biedt mij de gelegenheid om een speciaal dankwoord te richten aan de mensen die mij de afgelopen jaren hebben bijgestaan om mijn raadswerk goed te kunnen vervullen.

In eerste instantie wil ik het college, de raad en de ambtenaren bedanken voor de fijne samenwerking die ik met hen heb ervaren.

Mijn fractie bedank ik voor het vertrouwen dat ze in mij hebben gehad als raadslid en fractievoorzitter. Ik heb met jullie gelachen en gehuild. Het was een genoegen met jullie samen te hebben mogen werken.

Ook wil ik Marion, Joanita en Judith bedanken. Zij zijn de beste griffiers die je jezelf als raadslid kunt wensen. Altijd bereid je te helpen en altijd in voor een goed gesprek. Datzelfde geldt voor Cor, de bode. Ik kon hem altijd bellen wanneer ik op zaterdag, als ik de stukken op het gemeentehuis wilde lezen, het alarm af liet gaan en mezelf geen raad wist.
Een speciaal dankwoord richt ik tot mijn ouders, broertje en vriend. Zij hebben me altijd gesteund, stonden altijd voor mij klaar en hebben nooit gezeurd over het feit dat ik geen tijd voor hen had. Zulke steun is onontbeerlijk om je werk als raadslid goed te kunnen doen.

In tegenstelling tot wat de meeste mensen denken, vecht een soldaat op het slagveld nimmer voor zijn kolonel noch voor zijn Vaderland. Nee, een soldaat vecht voor zijn maatje op het slagveld. Voorzitter, ik heb nooit gestreden voor de Lijst Harry Bakker, noch voor de coalitie of oppositie. Nee, ik heb gestreden voor mijn kiezers. Het was een eer om hen te dienen.

Roxanne Heijmans